Gli arcivescovi di Cagliari, e di Torres intervengono col Legato Pontificio, e con sette Cardinali, alla solenne fondazione del nuovo Spedale della Misericordia in Pisa, e in tale occasione concedono a quel Luogo pio alcune ecclesiastiche indulgenze.
(1257 [1258 stil. pis.]…).
Dal Dal-Borgo, Scelt. Diplom. Pisan. Num. XVIII, pag. 65 e seg.
In nomine Sancte et Individue Trinitatis. Amen.
Quoniam propter verba labiorum Mortalium invidorum custodiende, nec non et precavende sunt vie dure; ne, hominum exorta malicià et objectà, pallescant lumina veritatis; ideo nos Frater Henricus Magister et Rector Hospitalis novi Misericordie Pisane Civitatis, Ordinis S. Augustini, quod Pape Alexandri dicitur, ad Romanam Ecclesiam nullo modo pertinentis, et Ioannes Notarius quondam Pauli de Ecclesia majori, Opessinus Pictor quondam Bernardini de Cappelia S. Iacobi de Speronariis, Iacobus quondam Ubertelli Speronarii, Leopardus Speronarius, Frater Hospitalis novi, Petrus Longobardus frater eiusdem suprascriti Hospitalis, et Gherardus Bonfilio quondam Rodolfini de Cappella Sancti Sebastiani de Fabricis maioribus; cum sumus senes dierum, et de nostro ex hoc mundo transitu timeamus, nolentes tanta solemnia oblivioni largiri, timentesque ne si hoc ex nostra negligentia taceretur nostrarum animarum incurreremus prejudicium, et gravamen; ut igitur nostris linguis, et vos frater Iacobus Notario de Septimo, et Ioannes Gallus Notarius presentes auditis vestris auribus nostrum oraculum vive vocis, et magnalia Hospitalis novi prefati, que fide vidimus oculata, coram te Presbitero Nicolao Imperiali auctoritate, Iudice ordinario, et notario, et coram suprascriptis notariis plura esse quam dicimus, confirmamus, et humillimè deprecantes ut scribas posteris, et in publicam formam redigas, ut absentibus fiat fides credendi, et augumentetur eorum devotio, nec et nostra erga tam sanctum locum eorum charitas non frigescat, et posteris de hoc plena memoria relinquatur.
Bone igitur felicis que memorie, sancteque recordationis Dominus Alexander Papa quartus, qui causa et principium extitit fundationis Loci predicti, post magna privilegia, atque multa, que vestris conspicitis oculis, atque indulgentias magnas, que Hospitali concessit prefato, misit ad fundationem loci predicti Fratrem Mansuetum de Ordine Fratrum Minorum Legatum ex latere, concedens ei ut unum annum, et centum dies, et quicumque Prelatorum adesset suprascripte fundationi, vel interesset, unum annum et centum dies, posset Hospitali predicto similiter de venia impertiri.
Venit igitur suprascriptus Legatus Pisas, et septem Cardinalium, qui tunc in Romana Curia aderant, secum venias deferens, videlicet a quolibet illorum septem Cardinalium annum unum et centum dies; de mandato summi Pontificis memorati, una cum reverendis Patribus Archiepiscopo Pisano, Archiepiscopo Kallaritano, Archiepiscopo Turritano (1), Archiepiscopo Ianuense, Archiepiscopo Massarum qui tunc missarum solemnia celebravit, Archiepiscopo Panormitano, Episcopo Lunisano, Episcopo Lucense, Episcopo Florentino, et episcopo Fesulano, Episcopo Aretino, Episcopo Vulterrano, Episcopo Senense, Episcopo Grossetano, et Episcopo Massetano, et cum Abbate Monasterii S. Pauli, Abbate S. Sabini, Abbate Ss. Gorgonii et Viti, et Abbate S. Michaelis de Burgo, Abbate S. Zenonis, de quibus veridicè recordamur die sancto Pentecosten, currentibus anno Domini millesimo ducentesimo quinquagesimo octavo, indictione decimaquinta, tam sanctum locum cum hymnis et canticis quoque angelicis, fundaverunt, quilibet illorum prefatorum Legati, Cardinalium, Archiepiscoporum, Episcoporum, et Abbatum prelibatorum unum annum, et centum dies, de mandato summi Pontificis, ab ipso die Pentecosten, et singulis diebus usque ad octavam ipsius, perpetuo, et pro cuncta annorum curricula futurorum in tam sancta Domo misericorditer concesserunt. etc…
Quod ego Presbiter Nicolaus memoratus debita mei officii nequiens recusare, omnia ut dicta sunt a dictis senibus et antiquis, videns eo fore fide dignissimos, preclaros moribus, et virtutibus omnibus redimitos, nec non et eorum sanctam esse intentionem perspiciens; et de his plures scripturas inveniens publicas, nec non et ab aliis quampluribus fide dignis hec audiens, habens firmam conscientiam de hoc facto, ut dixerunt, et testimonium perhibuerunt, reperii et audivi ab aliis. presenti licterarum serie scripsi, et firmavi.
Actum in Hospitali novo prefato Pisis, Fratre Iacobo, et Ioanne Gallo suprascriptis Notariis, et presentibus Fratre Presbitero Ventura Priore, et Fratre Puino Corradini, testibus ad hoc rogatis; Dominice vero Incarnationis anno millesimo trecentesimo septimo; indict. V. quinto kal. ianuar. anno secundum rursum Pisanorum.
Ego Presbiter Nicolaus filius Gualterii Aspaldi de regno Apulie Fratre Hospitalis novi Misericordie Pisarum, et imperiali dignitate iudex ordinarius, atque notarius, predictis omnibus interfui, et ea rogatus scripsi et firmavi; et ad maiorem fidem videntibus, et legentibus faciendam, suprascriptus Frater Henricus Magister Hospitalis prefati mandavit sigilli pendentis Capituli Hospitalis predicti munimine roborari.
Ego Ioannes filius quondam Bonaiuncte Galeonis imperiali auctoritate notarius. predictis omnibus interfui, et hac forma publica, rogatus a suprascriptis senibus, autenticavi, et meum nomen, et signum apposui.
Predictum instrumentum erat sigilli pendentis dicti Hospitalis, et signis dictorum notariorum munimine roboratum, que ob difficultates eorum non fuerunt in presenti pagina exemplata.
NOTE
(1) L’arcivescovo di Cagliari chiamavasi Leonardo; lo stesso che sottoscrisse nel 1237 a tre diplomi di Pietro II re di Arborea, e che nel 1255 fu destinato da Papa Alessandro IV Legato pontificio in Sardegna e in Corsica (Vedi sopr. carte N° LXVII. LXXV. LXXVII. LXXXVII.). L’arcivescovo di Torres era, o Stefano dell’ordine di S. Domenico, ovvero Prospero, i quali ebbero eziandio l’onore della Legazione Pontificia (Ved. Tola oper. cit. vol. III. pag. 234 e seg.).