Privilegio del Re D. Pietro di Aragona, acciò non si possa vendere e comprare a minuto in Alghero, fuorché dai Catalani ed Aragonesi; ed altre proibizioni somiglianti.

(1355, 15 febbraio).

Dagli Archivi antichi della Città di Alghero.

Nos Petrus Dei gracia rex Aragonum, Valenciae, Maioricarum, Sardiniae, et Corsicae, comesque Barchinonae, Rossilionis, et Ceritaniae. Circa reparationem et populationem villae nostrae de Alguerio, quam nunc nostro potenti brachio adquisivimus, et nostro subiugavimus dominio,ut convenit intendentes; volentesque ut dicta villa et incolae inibi degentes, et alii ad populandum ad eandem venientes, de bono in melius prosperentur. Idcirco huius nostrae cartae tenore, provisiones, edicta, et ordinationes facimus sequentes. Primo statuimus et ordinamus, quod nemo cuiuscumque sit status, conditionis, aut nationis audeat seu praesumat aliquam negociationem seu mercaderiam inter dictam villam de Alguerio facere, neque possit inibi tenere botigiam, pro vendendo inibi res, aut merces aliquas minutim, nec possi temere in platea, vel alibi aliquam mercaturam paulatim, nisi tantum Cathalanus, vel Aragonensis. Tamen  volumus quod sit licitum omnibus hominibus straneae nationis, in grosso emere, et vendere in dicta villa mercaturas suas, et eas ab inde extrahere. Item sancimus et ordinamus, quod nullus extraneae nationis possit uti, et exercere aliquo officio publico in dicta villa, nisi sit Catalanus, vel Aragonensis. Item edicimus, et statuimus, quod illi soldati, qui in dicta villa habitant, vel in posterum habitabunt, et stipendium a nobis recipiunt, vel recipient, teneantur nunc et in futurum facere gardiam, et custodiam turrium omnium dictae villae. Item ordinamus, et stabilimus, quod fratres aliqui de ordine minorum, nec alterius cuiuscumque ordinis, nisi sint Cathalani, vel Aragonenses, non audeant, seu praesumant in dicta villa habitationem, nec incolatum quocunque modo facere, nec per habitatores, ac vicinos dictae villae, inibi eos palam vel occulte admittere, seu recipere. Mandantes cum praesenti gubernatori, et administratori capitis Lugudorij, nec non vicario, consiliariis, et aliis subditis, et habitatoribus dicti loci, caeterisque officialibus nostris praesentibus et futuris, quod sanctiones, edicta, et ordinationes nostras huiusmodi firmas habeant, teneant, et observent, et observari inconcusse faciant, et non contraveniant, seu aliquem contravenire permittant quavis causa. In cuius rei testimonium, praesentem fieri iussimus, nostro pendenti sigillo munitam. Datum in Castro Calleri, quintadecima die februarij, anno a nativitate Domini, millesimo, trecentesimo, quinquagesimo quinto (1).

Subscripsi §: 7.

Ioanne Egidij, ex capi: p.

Dominum R. pui in consit.

Vict. eam Don R.

Math. ptho.

1. in Sardinia IIJ.^a

Rsta.

NOTE

⁽¹⁾ Il presente privilegio fu accordato subito dopo la pace del 1355, in virtù della quale Mariano IV. di Arborea, e Matteo D’Oria cedettero al re D. Pietro di Aragona la città di Alghero. (Ved. Tola, Dizion. biogr. dei Sardi Ill. Vol. II. pag. 231). Quindi si comprende il motivo, per cui il re D. Pietro, diffidando dei Sardi, e dei Genovesi, volea che Alghero fosse popolata da soli Catalani, ed Aragonesi, o che essi soltanto ne fossero considerati come legittimi cittadini.